پيام

* گل نرگس *
99/7/10

+ [تلگرام] هوالرحمن دو بار بيشتر جلاتو واليس نرفتم ، عين دوبارش هم توي ماشين تا برسم مثل اسب زار زدم . غمگين و عصبي بودم . عين دو بار تنها بودم و خشم و غم و نااميدي عالم به من هجوم اورده بود و من پناه بردم به واليس ! عين دوبارش هم سافت جلاتومو هم سوربتومو با بغض ليس ميزدم ... عين دوبارش تو دنياي سراسر سياهي اطرافم فکر مي کردم تنها چيزي که ميتونه خوشحالم کنه ديدن از نزديک اين عکس توي پست اينستاگرامه ! با فکر مشوش ... خيره به خيابون عين دوبار مي نشستم و با بغض بستني ميخوردم تنهاي تنها ... اما بعدش که سرما رخنه ميکرد به وجودم ، دلم گرم مي شد ، لبخند ميزدم و براي من جلاتو واليس ، اميد بعد نااميدي بود ... مزه ي بهشت بود بعد خستگي ! من هربار که هجمه ي درد بهم شديد ميشه مثل بچه اي که پاشو ميکوبه زمين و ميگه بستني ، پامو ميکوبم زمين و از هرجاي جهان خودمو به واليس ميرسونم ، تنهاي تنها ... تن زخمي و خستمو ... امروز تمام ميز هاي واليس زماني که اونجا بودم رو هر ميز رو فقط يک خانم اشغال کرده بود ، با بغض و نگاه خيره به خيابون و من ايمان اوردم که زن هاي قوي ، تنها بستني مي خورند ! #ساجده_شيرين_فرد