پيام
+
[تلگرام]
بسم الله الرحمن الرحيم
موکب به موکب ، خاک زمين بوسه مي زند بر جان پاي خسته ي زايران لکن امسال ، موکب ها کمي تفاوت کرده اند با سال گذشته ...
عمود به عمود مي ايستم ، موکب به موکب ؛ موکب اول به ميانه ي اين صحراي کرب و بلاي بيماري و بي جاني ، موکب مواد ضد عفوني کننده و ماسک براي کودکاني است که از سر چهار راه ها و خيابان هايي که کودکي شان را دزديده اند به امام شهيد ، سلام مي کنند . موکب دستگيري است . دست گرفتن و حفاظت از بچه هاي کربلا . بچه هايي که سپرده شده اند به عمه ي سادات و حالا چشم هاي عمه دوخته است به دست هاي ما ...
موکب دوم ، موکب گرسنگي شام غريبان است ، موکب تهيه ي مواد غذايي خاک براي خانواده هايي است که حالا نان شب برايشان آرزو شده است ...
موکب سوم ، موکب کودکاني است که والدين خويش به ميانه ي نينواي دنيا از دست داده اند . حالا مانده اند تنهاي تنها ، تنها و بي کس ... سرپرست مي خواهند ...
موکب چهارم موکب خداست ، همان جايي که گفته است به من قرض دهيد تا به شما دو برابر آنچه مي دهيد باز گردانم . همانجايي که گفته انفاق تو ، در راه من است . موکب تمام فروشگاه هايي است که به نيازمندان جنسي را به نسيه داده اند و حالا توان پرداخت اين قرض نيست . موکب گرفتن دست مقروض است ...
عمود به عمود مي ايستم . مگر نه آنکه بناي اسلام به پايه ي اين عمود ها ، استوار مانده است ؟
نينواي دنيا ، کودکي را از بسياري کودکان دزديد ، سهم ما عمود باز گرداندن بخشي از اين کودکي است ... عمود تهيه ي اسباب بازي براي کودکاني که توان ندارند ، حسرت کودکي دارند و بس ...
کربلا ، عطش بود . آب شدند اما آب نبود . کربلا لب هاي خشکيده و خورشيد داغ بود . دشتياري کربلاست . لب ها خشکيده است و خورشيد داغ ، اما آب نيست . موکب به موکب آب خنک به دست زايران مي دهند و حالا دشتياري آب آشاميدني ندارد . اين موکب ما خادميم ، امسال به اين موکب ها ما خادميم و اينجا محل آب دادن به مدارسي است که فاقد آب آشاميدني هستند ....
زمستان است ، زمستان است و کربلا شده است و هوا سرد ... لباس گرم اما نيست .. کربلا سرد است و اين عمود ، عمود دست هاي مهرباني است که لباس گرم مي شوند به تن آنانکه سرماي استخوان سوز ، به تن درد مي کنند و بس ...
کربلاست و پياده روي اربعين و کفش هايي که سال ها به عشق ، دويده اند . بند بند وجودشان گسسته شده است و دم نزدند . پا هايي دردناک و تاول زده و موکب ، موکب کفش نوست . موکب خنده ي بلند کودکي از ته دل به شکرانه ي کفش هاي نو است . اين خنده نداي گرمي است که مي گويد السلام علي الحسين ...
امسال فرق دارد . امسال متفاوت است ، امسال در اين موکب ها ما خادميم و زوار ، سلام بر لب چشمشان به دست هاي ماست ...
دريغ نکنيم .
چرک نويسي کوتاه از حرف دل ساجده ...
به خوبي خودتان ببخشيد اگر انچنان خوب نيست
2-حقوقي
99/7/22
2-حقوقي
https://www.dadgaran.com/Legal-content/%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%D9%87-%DB%8C%DA%A9-%D9%88%DA%A9%DB%8C%D9%84-%D8%AF%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%B3%D8%AA%D8%B1%DB%8C-%D8%AE%D9%88%D8%A8-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%AE%D8%A7%D8%A8-%DA%A9%D9%86%DB%8C%D9%85