اجازه نخواهیم داد ...

بسم الله

رفتی تا خـ ـ ـاک کشور ما را نگیرند ...

فرزندان ایران را ...

اما امروز چه بی رحمانه مقبره ات در میان خاک ها گمشده است ...

و چه غریبانه تر در هنگام برف تمام دوستان شهیدت هم گمنام می شوند ...

چه بی رحمانه باد و باران رنگ و روی مقبره را در نوردید ...

ولی هنـ ـ ـوز همان عطر را داری ...

عطر خدا ...

آری سالها چشم انتظار ماندند 

سالهایی هر روز در کنار قبری که نمی دانستند ... با آب و نوای قرآن سر کردند اما امروز که از میان ما به ظاهر رفته اند

 اجازه نمی دهیم ... 

 ما فرزندان ایران ، همان نسل آینده ی دیروز ، امروز با رنگ و آب و قرآن و اشک و کوله بار گناه می آییم ...

 شاید ذره جبران کند ...

مگر ما نیستیم که قبرتان را خاک گیرد و راهتان خالی بماند ، بغض گلوی شما و همراهانتان ، دوستانتان ، مادران و پدرانتان ... را درگیرد ...

 اجازه نخواهیم داد 

 امسال هم مانند هر سال باهفت سین می آییم

 این پنج شنبه هم مانند هر پنچ شنبه با آب و رنگ می آییم

 و هر شب با نوای قرآن ِ دل ...

 آری

 چشمانت را ببند ای شهید ... 

بروی تمام بی رحمی ها ...

ـــــ

گل نرگس  (استفاده با ذکر منبع )

 پ.ن : یه استراحتی بعد کلی درس !!!