و امید میان واژه های من تعریف دیگری دارد !
بسم الله الرحمن الرحیم
شده ام درست به سان ِ همان دختر ِ سرطانی که غده غده سرطان تا وجودش پیش روی کرده
تمام دخترانگی اش را در این میان باخته و دیگر خبری از آن مو های بلند شانه کشیده نیست ...
دیگر خبر از آن گونه های گل انداخته و لب های قرمز ِ بی آرایشش نیست
و هر روز به او می گویند
خوب می شوی و دوباره می شوی همان نازنین ِ قبلی
و
او
با این امید زنده است
که بمیرد ... !
ــــــــ
+ دلنوشت ( استفاده فقط با ذکر نام گل نرگس )
کلمات کلیدی :
