نا تمام
بسم الله الرحمن الرحیم
در میان راهی گذاشته شده ام
که یک سالی
سعی کردم از آن فاصله بگیرم
راهی که بدان عشق می ورزیدم
و مطمئن بودم
انتهای جاده را
خم می کنم
به سمت ِ آنچه او می خواهد ...
نمی دانم چه شد
پس از نه سال
جنگیدن و دویدن
با پای تاول زده
لبی خشک
و تنی بی رمق و سختی کشیده
خودم را به چنگ و دندان کشیدم کنار ِ این جاده
و دنبال بی راهه ای بودم ؛
به هر مکان
با هر شرایط
حتی به قیمت جان ...
خودم را کنار کشیدم و حالا
حالا پس از یک سال
دوباره
فرا خوانده شدم
به راهی که
راه ِ خواه ناخواه ِ زندگی من است ...
از دیروز
شاید هیچ دو ساعتی نگذشته که در طولش
یکبار
احساس نکنم
که در آستانه ی بیهوشی دست و پا میزنم
هیچ دقیقه ای نبوده
که این آتش افتاده به جانم
حالا دو روز است
که این قرص های لعنتی را قطع کرده ام ...
هر لحظه مرگی را تجربه می کنم
این راه
مرا آزار می دهد
گاهی عشق زیاد
خودش باعث ِ ...
دعایم کنید
بسیار ...
کلمات کلیدی :
