نیاز مبرم
هو الرحمن الرحیم
دلم یک تصادف می خواهد
درست وقتی که با عجله کیفم را از روی جا لباسی ِ اتاق بر میدارم و ژاکت زرد رنگم را روی دستانم می اندازم
درست وقتی که دارم زیپ ِ پوتین های چرم مشکی رنگم را تا بالا می کشم و منتظر ِ این آسانسوری هستم که در نظرم کند و کند تر می رود و می آید !
درست وقتی که G را میزنم تا برسم به لابی و در طول این مدت خودم را چند باری در آینه ی آسانسور میبینم و نگاهم می خشکد روی ِ گلدوزی ِگل های نرگس ِ لباسم ...
درست وقتی که از میان هیاهو ی این مردم ، خودم را می رسانم دم ِ در و نسیم ِ سرد ، سیلی ِ شیرینی میزند بر صورتم
درست در تضاد ِ میان رنگ ها
در تضاد میان ِ صورت ها ...
وقتی که می خواهم از خیابان رد شوم ؛
دلم یک تصادف می خواهد !
که درگیرم کند ...
که گیر کنم لابه لایش و خاطراتم از میانش رخت بربندد ...
که حافظه ام را بدان ببازم
درست شبیه ِ این فیلم هایی که می بینیم
که هر روز و هر شب هم تولید می شوند ...
راست می گویند که آرمان های انسان یا می شود فیلم یا اختراع !
و به آن فیلمی فکر کن که در آن اختراعی حافظه ی بشر را پاک کند ... !
ذهنم خالی ِ خالی می شود
سپید ِ سپید
آن وقت است که چیزی در درونم صدا می کند
و محتاج می شوم به آنکه دستمالی بردارم و قفسه های ِ خاک گرفته ی ذهنم را پاک کنم
می دانی ؟!
در دل چیزی پاک شدنی نیست ...
حتی کمرنگ شدنی هم نیست
درست مثل ِ تو ... !
در دل که رفت دیگر هیچ راه ِ فراری نیست
و اکنون ؛ این آرزو نیز در دل ِ من خانه کرده !
دلم می زند طعنه به ذهنم ...
آن وقت که خاک قفسه ها را گرفتم
از نو شروع به چیدن می کنم ...
از نو شروع به چیدن می کنیم ...
عطر ِ شیرین ِ قرمه سبزی ِ مادر خانه را می گیرد
مادر بزرگ در ایوان دارد شال می بافد
دست های تو لا به لای مو های من گیر کرده اند
پدر دارد کباب درست می کند ؛
...
آن وقت است که نه کسی مرده
و نه کسی می میرد
آن وقت است که ...
راستی
اگر حواس ِ من نبود ؛
حواس تو جمع ِ جمع باشد
که کسی از حقیقت چیزی نگوید ...
بگذارند شاد باشم ...
پرده را کنار می کشم
چقدر به نور خورشید نیاز داشتم !
ــــــــــ
+ دلنوشت ( استفاده با ذکر نام گل نرگس )
کلمات کلیدی :
