داستانک ، داستان ِ کوچک ِ کوچک !
هو الرحمن
ظهری با آفتاب ِ سوزان و کوچه های خاکی ... کوچه های خاکی و خلوت ِ تهران
کوچه هایی که انگار تب دارند ، یا منم که تب دارم ؟! تب عشق است یا تب ِ ...
و این مرکب ِ بهشتی است که قدم در میان می گذارد تا زبان ِ روزه ی مرا به شکر وا دارد ، حتی اگر یک پیکان ِ تاکسی ِ فرسوده باشد ...
لیکن انگار این مرکب ِ بهشتی راه به جهنمی یافته که همنوا شدن ِ با این نامحرمی که صدا بر سرش کشیده ، امری عادی است ... حالا می فهمم که تب ِ عشق مرا در هم کشیده تا تمام وجودم را جمع کنم و علی رقم ِ میل نفس به گوش کردن به این نوای دلربا ، با تذکری محترمانه به آرامی از کنارش بگذرم .
انگار این پل ِ صراطی است که راه بر من گشوده تا از میان ِ آتش جهنمش راهم را انتخاب کرده حال بهشتی شده یا جهنمی و این برزخی که با بی تفاوتی ِ راننده مرا دارد در هم می کوبد ...
- آقا نگه دارید پیاده می شم !
و تب ِ کوچه ها را به تاب ِ عشق خویش به دل خریدم ...
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
+ دلنوشت ( استفاده با ذکر منبع )
کلمات کلیدی :
